Назву гэтага паста я запазычыў у @Marleniken (пра Гiтлера я тут згадваць не буду). Проста яна вельмi пасуе да таго, пра што я хацеў тут сказаць. А менавiта - пра барацьбу са сваiмi недахопамi.

Як, напэўна, бадай у кожнага чалавека, у мяне iх шмат. Але, як мне здаецца, галоўны з iх - лянота, амаль поўная адсутнасць сiлы волi. Яна праяўляецца ў тым, што я практычна не здольны прымусiць сябе зрабiць тое, што трэба зрабiць, але патрабуе пэўных высiлкаў - фiзычных або маральных. Прычым гэта датычыць як дробязяў - напрыклад, прыбрацца ў кватэры, так i сур'ёзных рэчаў. Я, напрыклад, разумею, што трэба…

Усе мы родам з дзяцiнства. Напэўна, кожнаму з нас знаёмая такая з'ява, як чаканне свята. Новы год, Каляды, Вялiкдзень, Першамай, Дзень Перамогi, дзень нараджэння... Штогод мы чакаем гэтыя святы, рыхтуемся да iх, з нецярпеннем адлiчваем днi да iх наступлення. Прынамсi, так было колiсь, у часы майго маленства, дзяцiнства ды юнацтва.
Але зараз ўсё iначай. Няма таго, што раньш было, як пiсаў у свой час Максiм Багдановiч.Ужо досыць даўно злавiў сябе на думцы, што не чакаю святаў, знiкла нейкае адчуванне цуда, радаснае хваляванне, якое непазбежна раней узнiкала напярэданi чырвоных датаў ў каляндары…

Наверное, у каждого человека есть своя заветная мечта, или цель, которую он очень бы хотел воплотить в реальность. Иногда это превращается в своеобразное идефикс, которое может сохраняться годами, а то и всю жизнь. У меня такое идефикс лежит в сфере лингвистики. 

С языками у меня такая штука. Люблю их учить, но никак не могу выучить. Кроме русского и матчынай мовы свободно я больше никаким иным языком не владею. Хотя в разной степени знаю все славянские языки, более-менее могу изъясняться по-польски. Относительно неплохо знаю латышский. В одном из предыдущих постов я уже упоминал, что мне…

Ва ўсiм свеце ёсць пэўная колькасць людзей,якiя ня маюць дзяцей,таму што гэта iх свядомы выбар, таму што яны гэтага ня хочуць.Прычым, як правiла, гэта досыць паспяховыя людзi, якiя пры жаданнi цалкам маглi бы забяспечыць сваiх дзяцей. Але як раз такога жадання у iх няма.

У чайлдфры, як у любой падобнай канцэпцыi, ёсць свае прыхiльнiкi i зацятыя апанэнты. I у кожнага боку ёсць свае, як iм падаецца, пераканаўчыя аргументы. 

Людзi, якiя прытрымлiваюцца пазыцыi чайлдфры, ў асноўным аргументуюць гэта асабiстымi матывамi - проста iм непатрэбныя дзецi, i у iх няма жадання iх мець. Бо гэта вялiкая…

Не ведаю, хто як, а я бы такi варыянт падтрымаў 
https://nn.by/?c=ar&i=207794

Прэзiдэнт РБ Аляксандр Лукашэнка не стамляецца змагацца з карупцыяй. З гэтага, ўласна, ён пачынаў сваё прэзiдэнцтва - з гучных абяцанняў перамагчы гэтае сацыяльнае зло. I вось ужо амаль 24 гады працягваецца гэта барацьба, канца якой пакуль не бачна.

Раз-пораз мы чуем пра затрыманнi чыноўнiкаў ды бiзнэсоўцаў, злоўленых на хабарнiцтве, злаўжываннi сваiм службовым становiшчам ды iншых цёмных справах. Можна канстатаваць, што, нажаль, карупцыя мае ў Беларусi масавы характар, i нiякiя пагрозы найвышэйшага начальнiка i розныя рэпрэсiўныя захады сытуацыю не паляпшаюць.

Вось сёння адбылася чарговая…

Часам, калi даводзiцца чытаць пра розныя катаклiзмы кшталту навадненняў, землятрусаў ды iншых жахаў, якiя здараюцца ў розных кутках нашай планеты, разам са спачуваннем ахвярам гэтых трагедый мяне наведвае думка пра тое, што у нас, аказваецца, ўсё не так дрэнна. У такiя моманты пачынаеш лепей цанiць праславутыя "стабiльнасць i мiрнае неба над галавой". 

Усё пазнаецца ў параўнаннi. Iсцiна, старая як свет, але ад таго не меней актуальная.